Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 roku o komornikach sądowych i egzekucji określa komornika, jako funkcjonariusza publicznego. I właśnie ta ustawa jest fundamentem działań każdego komornika sądowego działającego na terenie naszego kraju. To ona nakłada na funkcjonariusza szereg obowiązków i obliguje do przestrzegania prawa oraz etyki zawodowej, zgodnie ze składanymi ślubami. Komornik, który jest funkcjonariuszem publicznym działającym z ramienia sądu rejonowego musi wykonywać swoje zadania w zgodzie z literą prawa.
Jeżeli działa on niezgodnie z przyjętymi standardami, wykracza poza swoje obowiązku lub zaniecha wykonywania jakichś czynności, wówczas może zostać złożona na niego oficjalna skarga. Dzięki jej złożeniu sąd może przyjrzeć się działalności komornika i ocenić ją pod kątem formalnym, jak i zgodności z prawem. Instytucje skargi normuje artykuł 767 Kodeksu Postępowania Cywilnego.
Ochrona interesów dłużnika i wierzyciela
Skarga na czynności komornika to bardzo ważne narzędzie, jeśli chodzi o ochronę interesów zainteresowanych stron w postępowaniu komorniczym.
Jeżeli wierzyciel zauważy, że komornik zaniechuje pewnych działań, przez co egzekucja nie jest wykonywana należycie, może złożyć stosowną skargę do sądu rejonowego przy którym działa ów komornik.
Dłużnik także jest chroniony i jeżeli odnotuje, że funkcjonariusz publiczny np. wykracza poza swoje kompetencje przez co dłużnik narażony jest na jakieś straty, także może on zgłosić skargę na tego komornika. Co ciekawe, nawet osoby trzecie, które bezpośrednio nie są zaangażowane w sprawę, mogą wysłać do sądu taką skargę. Oczywiście, że wykażą jakiś interes prawny wiążący ich z tą konkretną sprawą.
Co można, a czego nie można zaskarżyć?
W skrócie – można zaskarżyć naruszenie przez komornika przepisów postępowania egzekucyjnego, zwłaszcza w sytuacji, gdy zagraża to bezpośrednio prawa osób związanych z jego działaniem (dłużnik, wierzyciel oraz osoby trzecie).
Czyli skargę można złożyć na każdą czynność, która powoduje naruszenia praw i dobra osób powiązanych z postępowaniem oraz na każde zaniechanie, czyli czynności, których komornik nie podjął, a był zobligowany, by w należyty sposób zabezpieczyć prawa dłużnika bądź wierzyciela.
Rzeczą, której zaskarżyć nie można jest bezczynność komornika. Bierze się to stąd, że nie jest to równoznaczne z zaniechaniem wszelkich działań egzekucyjnych. Taką sprawę zaskarża się w innym trybie.
